91

Kiedy Rose otworzył oczy i podniósł się, sycząc z bólu, zorientował się, że przed chwilą leżał na twardej ziemi, a szyszki i inna kłująca roślinność leśna wciąż boleśnie wbijała mu się w ciało. Chcąc odgarnąć włosy z oczu, przejechał dłonią po twarzy zostawiając na niej rozmazane ślady krwi. Zaczęło szczypać. Zorientował się, że kiedy spadał, a później toczył się trochę po igłach i gałęziach, musiał pozdzierać sobie skórę z dłoni. Z krwią na rękach, twarzy, z brudną koszulą, z podartymi spodniami i kompletnym nieładem na głowie, nie wyglądał w tej chwili na pewno tak zajebiście jak zwykle. Zasyczał z bólu, kiedy chwycił się dłońmi najbliższego drzewa i usiłował wstać. Pierwszą myślą, jaka nawiedziła jego głowę, była obawa o to, co się stało z Tonym.
W świetle helikoptera unoszącego się nad torowiskiem, dostrzegł nieopodal siebie pudełko, które to upuścił kilka minut wcześniej. Nieco kulejąc zbliżył się do niego i pospiesznie schował do plecaka. Światło ze śmigłowca skierowało się w jego stronę, Axl zaczął uciekać. Ktoś mówił coś przez megafon.
Po kilkunastu minutach nieprzerwanego biegu, rudowłosy chłopak wyszedł na polną drogę po drugiej stronie lasu. Zaczęło świtać. Nie widział tego wcześniej. Nie miał jak, bo gąszcz drzew zasłaniał mu niebo i wszystko wokół. Uspokoił się trochę, widząc dookoła siebie jakieś zboża, wysoką trawę i czerwone kwiaty maku. Wziął głęboki oddech i zaczął iść dość wolno przed siebie, ciągle jednak myślał o tym, co się właśnie stało. Może to sen? Tylko która część tej chorej rzeczywistości? Śniło mu się, że wyszedł z domu i spotkał Josha, a może śni mu się właśnie, że idzie sobie ładną polną drogą, a tymczasem naprawdę leży całkowicie nieprzytomny w tym pierdolonym lesie? Albo w ogóle, wszystko to sen, a on zalany w trupa śpi we własnej szafie? Od rozmyślania zaczęła boleć go głowa, więc przerwał i odwrócił się jeszcze na chwilę za siebie. Dostrzegł zgarbioną sylwetkę, która sprawiając wrażenie stoickiego spokoju i pogwizdując, podążała w jego kierunku. Rose zatrzymał się, a po chwili obaj szli powoli, spoglądając w milczeniu na czubki własnych trampków. Benson miał rozwalony łuk brwiowy i poranione ręce. Strużka krwi z nosa powoli ściekała na brudną koszulkę.
W pewnym momencie Rose zbliżył się do chłopaka. Chciał go objąć. Ten tylko odsunął się krok dalej.
- Wybacz i tyle.
Zrzucając swój plecak z ramienia, przeszedł kilkanaście kroków. Kucnął pod dużym drzewem i szukał czegoś w tym plecaku. Axl patrzył na niego bez ustanku. Czuł się jakby zeszły z niego wszelkie uczucia, zero emocji, nic, pustka. Anthony rzucał na ziemię różne rodzaje broni. Chwycił w dłoń srebrny rewolwer i przyjrzał mu się nieco dłużej. Po chwili całkiem zdecydowanie załadował go.
- Nie patrz na to -rzucił w stronę rudzielca.
Rose nie wiedział, czy patrzeć, czy nie patrzeć. Niepewnie zasłonił oczy. Spojrzał przez palce. On cały czas patrzył na niego.
Rudy został sam. Wokół szumiało... wszystko. Szumiało zboże, trawa, drzewa i w jego głowie szumiało też. Nie wiedział co ma zrobić. Tak na prawdę, nie wiedział nawet gdzie jest.

Ot, coś krótszego. Ktoś jest zły? C: Nowy rozdział będzie najprawdopodobniej już jutro.

Ogłoszenia Parafialne sdfghjklmnfgh

Drodzy parafianie! uzależnieńcy! :3 Uprasza się was o jakieś hard rozkminy, takie jak u Lise Lotte [swoją drogą to ma mało komentarzy, KLIK i pisać. *reklama for free*], tak, jestem zazdrosna o rozkminy kryminalne :c Dobra, nieważne. I w ogóle uprasza się o loffcianie nas i o wychwalanie jak bogów, albowiem jesteśmy fszechzajebiste itd. [kto wziął to na serio, 50 pompek za karę]

I na koniec ciekawostka.

Moja Szanowna Mama przeczytała The Story. Całe. 

Cześć mamo? o.o" 

-ten tekst ulegnie autodestrukcji o godzinie 22.00, można robić screeny i wysyłać znajomym jakby nie wierzyli-